PRZECIW MARZENIU - RZECZYWISTOSC W LITERATURZE

UWAGA- JEŚLI W PARAMETRACH SĄ RÓZNICE DATY, STRON, WYDAWNICTWA ITP. PATRZ ZAWSZE NA OPIS AUKCJI ON JEST NAJWAŻNIEJSZY.

Przeciw marzeniu? Jedenaście przykładów, ośmioro pisarzy

STEFAN SZYMUTKO

176 s., 170 x

240 mm

,

350 g

oprawa broszurowa foliowana

adresy bibliogr., indeks

summ., rez.

Katowice, 2006

ISBN/ISSN 83-226-1550-7

Index 60.91-172

Recenzja książki ukazała się w „Tekstach Drugich” nr 6/2007.

Prezentowana książka podejmuje wątek zaniedbywany w ostatnim półwieczu literaturoznawstwa: ani strukturalizm, ani poststrukturalizm nie sprzyjały refleksji o rzeczywistości w literaturze. W pewnej mierze na braku zainteresowania zaważyło także myślowe dziedzictwo dziewiętnastego wieku: od Hegla i jego wykazywania intelektualnego charakteru zmysłowego doświadczenia świata po wszechobecną według Nietzschego interpretację.

Ten właśnie zaniedbywany problem rzeczywistości w literaturze podejmuje Stefan Szymutko w swej książce "Przeciw marzeniu? Jedenaście przykładów, ośmioro pisarzy". Interesował go zawsze, badania nad nim podjął już w książce poświęconej pisarstwu Teodora Parnickiego ("Zrozumieć Parnickiego", Katowice 1992), opracował natomiast teoretycznie i dowiódł występowania problemu w praktyce literackiej, analizując dzieła różnych rodzajów i gatunków, kiedy pisał "Rzeczywistość w literaturze i w literaturoznawstwie"(Katowice 1998). Wszakże w "Przeciw marzeniu?..."to nie sposób istnienia rzeczywistości w słowie interesuje Szymutkę najbardziej, mimo iż pierwszy ľ ważny, teoretyczny, wprowadzający ľ rozdział pt. "Rzeczywistość milcząca w słowie"poświęca autor właśnie ontologii tego, co w dziele literackim niejęzykowe, co pojawia się na obrzeżu słowa -tam, gdzie zaczyna się milczenie. W niniejszej książce liczy się przede wszystkim to, w jaki sposób rzeczywistość przeszkadza literaturze, wyobraźni literackiej, zawadza marzeniu. Najwięcej pisze Szymutko o Parnickim, ale obszernie również o Sienkiewiczu, ważnymi bohaterami książki są także Schulz i Gombrowicz.