INFORMATYCZNE PRZYGOTOWANIE NAUCZYCIELI -

UWAGA- JEŚLI W PARAMETRACH SĄ RÓZNICE DATY, STRON, WYDAWNICTWA ITP. PATRZ ZAWSZE NA OPIS AUKCJI ON JEST NAJWAŻNIEJSZY.

Opis przedmiotu

Autor

Red. Jacek Migdałek

Barbara Kędzierska

Tytuł

Informatyczne przygotowanie nauczycieli

w okresie zmian i transformacji

Rok wydaniaWydawnictwoilustracje zdjęcia rysunkiStronOkładka, oprawaStan i inne informacje2002RABID-370miękkaBdb+Opisciekawostki

Barbara Kędzierska

Informatyczne przygotowanie nauczycieli

Katedra Informatyki na co dzień zajmuje się kształceniem zarówno przyszłych, jak i czynnych już zawodowo nauczycieli (warto podkreślić - nie tylko informatyków, ale nauczycieli różnych przedmiotów) w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych. Bieżące prace prowadzone w Katedrze, zarówno w zakresie nauczania, jak i badań naukowych, wskazują na pilną potrzebę uzyskania w miarę pełnej i dokładnej diagnozy aktualnego stanu polskiej szkoły pod względem przygotowania informatycznego nauczycieli. Dopiero na podstawie takiej diagnozy można w sposób celowy i w miarę systematyczny przyjąć model informatycznego kształcenia aktualnych i przyszłych nauczycieli, a także zaplanować i przeprowadzić badania naukowe, nawiązujące do ważnych i pilnych potrzeb komputerowo wspomaganej edukacji w polskiej szkole. Celem konferencji była więc w pierwszej kolejności ocena aktualnego stanu przygotowania nauczycieli szkół podstawowych, gimnazjalnych i średnich do samodzielnego wykorzystania nowoczesnych technologii w procesie dydaktycznym. Konferencja miała także odpowiedzieć na pytanie, jak dobrze ci nauczyciele są przygotowani do realizacji jeszcze trudniejszego zadania: wiązania technik informatycznych i Internetu z metodyką nauczania poszczególnych przedmiotów. Umiejętności te warunkują bowiem wywiązanie się przez nauczycieli z ambitnego i pilnego zadania przygotowania młodych ludzi w Polsce do życia i funkcjonowania w tak zwanym społeczeństwie informacyjnym, które jest jednym ze strategicznych celów Unii Europejskiej (patrz deklaracja eEurope przyjęta przez Radę Unii w maju bieżącego roku) i które z tego powodu dosłownie z dnia na dzień wydaje się coraz bliższe naszej rzeczywistości. Wnioski z konferencji posłużą z jednej strony do tego, by lepiej osadzić wiedzę o nowoczesnych technikach informacyjnych (TI) w uniwersyteckich programach nauczania przyszłych nauczycieli różnych przedmiotów, a z drugiej - do lepszego planowania i prowadzenia podyplomowego szkolenia czynnych zawodowo nauczycieli.

Przewodni temat całego cyklu konferencji Informatyczne przygotowanie nauczycieli - tym razem podjęty został w powiązaniu z hasłami czekającej nas nieuchronnie globalizacji, która stwarza ogromne możliwości, ale stawia nas wobec ważnych i trudnych wyzwań - między innymi wynikających z upowszechniania się modelu nauczania na odległość, a co się z tym wiąże - nowego dla polskich szkół zjawiska konkurencji edukacji informatycznej. Jak wiadomo, ogólny rozwój cywilizacyjny, ale także przemiany szczegółowe, wiążące się z przyszłym przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej, będą wymuszały konkurencję we wszystkich dziedzinach naszego funkcjonowania. Martwimy się, jak sobie z tą konkurencją poradzi polski przemysł lub rolnictwo. Nie sposób będzie jednak uchronić przed tym zjawiskiem także i innych obszarów, między innymi takich, jak szkolnictwo. Musimy się liczyć z tym, że konkurencja działających w sposób zdalny instytucji (głównie za pośrednictwem sieci) obejmie wszystkie obszary kształcenia, a w szczególności edukację informatyczną. Nie będzie łatwo sprostać tej konkurencji, gdyż zagraniczne ośrodki dysponują z reguły znacznie większymi możliwościami, mogą więc przygotować ofertę kształcenia bogatszą, a przez to bardziej atrakcyjną.

Zinformatyzowana edukacja to jednakże nie tylko nowoczesny sprzęt komputerowy oraz wszechobecny Internet ze swymi ogromnymi możliwościami. Najważniejszy był, jest i pozostanie człowiek - nauczyciel, od którego zależy sposób i efekty wykorzystania wszelkich technologii informacyjnych w procesie edukacji. Trzeba jednak mieć świadomość, że wyłącznie nauczyciel, który sam zna (i stosuje!) techniki informacyjno-komunikacyjne może nie tylko zaoferować uczniowi to, czego komputer (Internet) dać mu nie może, ale będzie w stanie sam włączyć się aktywnie do elitarnego grona oferentów treści komputerowo wspomaganego nauczania. Przy braku odpowiedniej wiedzy nauczyciel będzie tylko dublował przekaz internetowy (który wcześniej czy później nieuchronnie się pojawi, a uczniowie dotrą do niego nawet wbrew sugestiom szkoły). Taki niewłaściwie wykształcony nauczyciel przegra w konkurencji z tą bardziej atrakcyjną techniką. Warto dodać, że słowo "konkurencja", do niedawna całkowicie nieznane w sferze edukacji, obecnie w coraz większym stopniu zaczyna dotyczyć także i tego obszaru działalności, co powoduje między innymi, że uczniowie są świadomi możliwości wyboru pomiędzy dobrą i atrakcyjną ofertą edukacyjną udostępnianą w sieci a czasami niezadowalającą ofertą lokalnej szkoły. W tej konkurencji odpowiednie przygotowanie zawodowe (w tym także informatyczne) nauczycieli może być czynnikiem decydującym. Mając nieustannie na uwadze ten właśnie czynnik, a także szczególną rolę, jaką w jego kontekście odgrywa informatyczne przygotowanie nauczycieli, podczas tegorocznego spotkania próbowaliśmy zastanowić się wspólnie nad tym, czy konkurencja edukacji sieciowej stanowi realne zagrożenie dla nauczycieli, czy jest tylko modnym hasłem postindustrialnych społeczeństw? Wśród autorów wygłoszonych referatów znaleźli się naukowcy z uniwersytetów i wyższych szkół pedagogicznych z całej Polski, z Instytutu Badań Edukacyjnych w Warszawie, a także z kuratoriów, wojewódzkich ośrodków metodycznych, wyższych szkół zawodowych itd.

Prof. Kazimierz Wenta z Uniwersytetu Szczecińskiego zwrócił uwagę na to, że w sytuacji czasowych i finansowych ograniczeń czy braku możliwości uczestniczenia w zbiorowym procesie kształcenia, samouctwo informatyczne staje się procesem niezbędnym (dla nauczycieli akademickich jest ono zjawiskiem oczywistym i naturalnym). Prof. Jerzy Mischke z AGH zauważył z kolei, że szybkość i masowość zmian wymuszających konieczność uzupełniania wiedzy staje się tak duża, że człowiek potrzebuje instytucjonalnej pomocy w procesie stałego doganiania rozwijającej się cywilizacji. Stąd potrzeba kształcenia na odległość jako forma pomocy pojedynczemu człowiekowi w samouctwie. Dr Janusz Trawka z Akademii Ekonomicznej w Katowicach uważa jednak, że choć technologie kształcenia na odległość są wymarzonym narzędziem społeczno-edukacyjnym współczesnego człowieka, to osobowość żywego człowieka-Mistrza jest takim elementem procesu kształcenia, którego wirtualna szkoła nie zastąpi.

Nie sposób odnieść się w krótkim z konieczności sprawozdaniu do wszystkich pięćdziesięciu prezentowanych wystąpień. Wzbudzały one żywe zainteresowanie, niektóre podnosiły skutecznie temperaturę obrad, składając się w sumie na obraz polskiego szkolnictwa z oporami poddającego się elektronicznym wpływom.

Obecność na konferencji, a szczególnie podczas dyskusji panelowej, przedstawicieli Ministerstwa Edukacji Narodowej, a także znanej z zaangażowania w problemy oświaty senator Grażyny Staniszewskiej, została wykorzystana do postawienia i przeanalizowania takich, m.in. pytań:

- Czym grozi ta konkurencja - szczególnie niewystarczająco przygotowanym pod tym względem szkołom i niezbyt dobrze wyedukowanym nauczycielom?

- Czy niektórzy nauczyciele, nawet dobrze przygotowani merytorycznie i pedagogicznie mogą z powodu braku kwalifikacji informatycznych znaleźć się poza nawiasem, stać się pariasami swego zawodu - źle wynagradzanymi i pozbawionymi autorytetu u swoich uczniów?

Co możemy i co powinniśmy zrobić, by mimo inwazji technik informacyjnych nauczyciel w szkole nie był ignorowany, by zachowując swój autorytet pozostał dla ucznia najlepszym przewodnikiem wskazującym właściwą drogę w labiryncie informatycznych narzędzi służących do zdobywania informacji, a także źródłem wiedzy i mądrości, które można zbudować na podstawie elektronicznych informacji tylko pod okiem i przy życzliwej pomocy prawdziwego Mistrza?

Na początku przyszłego roku przeprowadzona będzie nowelizacja ustawy o szkolnictwie wyższym. By wspomóc decyzje władz centralnych aktywną działalnością wyższych uczelni, senator Staniszewska zaproponowała spotkanie rektorów polskich uczelni w celu wypracowania wspólnego, samodzielnego stanowiska dotyczącego niezbędnych przeobrażeń uczelni gwarantujących realizację założeń.

Barbara Kędzierska

Wystawiamy

faktury VAT.